Υπάρχουν δύο κατηγορίες ενέσεων, αυτές που γίνονται εκτός των αρθρώσεων (εξωαρθρικές) και αυτές που γίνονται μέσα στις αρθρώσεις (ενδοαρθρικές).
Οι εξωαρθρικές ενέσεις χωρίζονται σε ενδομυϊκές, ενδοδερμικές και υποδόριες. Οι ενδοαρθρικές εγχύσεις, έχουν στόχο την εισαγωγή της θεραπευτικής ουσίας μέσα στην πάσχουσα άρθρωση.
Εξωαρθρικές Ενέσεις
→ Ενδομυική ένεση: Γίνεται συνήθως στο γλουτό με χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και στόχο έχει την άμεση ανακούφιση από τον πόνο.
→ Μεσοθεραπεία: Μια πρωτοποριακή μέθοδος που χρησιμοποιείται σε μυικούς σπασμούς, κυρίως σε αυχένα – ράχη – οσφύ, που συνίσταται στη χρήση μείγματος μυοχαλαρωτικού φαρμάκου και άλλων παραγόντων, που εισάγονται ενδοδερμικά στην πάσχουσα περιοχή, με στόχο την άμεση λύση του μυόσπασμου και υποχώρηση του πόνου.
→ Οζονοθεραπεία: Μια άλλη πρωτοποριακή μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται σε παθήσεις μεσοσπονδύλιων δίσκων και σε κήλες. Ποσότητα μείγματος οξυγόνου και όζοντος εισάγεται παρασπονδυλικά στην περιοχή της βλάβης του δίσκου, με στόχο τη μείωση της φλεγμονής, του πόνου και του μεγέθους της κήλης. Συνήθως χρειάζονται 8-12 ενέσεις οι οποίες γίνονται 2 φορές την εβδομάδα.
Ενδοαρθρικές Εγχύσεις
Οι αρθρώσεις του σώματος μπορεί να πάσχουν από οξεία αρθρίτιδα ή οστεορθρίτιδα.
Στην περίπτωση της οξείας αρθρίτιδας ένεση κορτικοστεροειδούς μέσα στην άρθρωση προσφέρει άμεση ανακούφιση από τον πόνο και βελτίωση των συμπτωμάτων.
Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας συνιστάται ένεση υαλουρονικού οξέως. Το υαλουρονικό οξύ βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση των κραδασμών που δέχεται μια άρθρωση και στην επιβράδυνση της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας. Οι ενέσεις αυτές γίνονται μια φορά την εβδομάδα από 3 έως 5 φορές, και το είδος του υαλουρονικού οξέος που χρησιμοποιείται αποφασίζεται με βάση το στάδιο της οστεοαρθρίτιδας.
